Joomla Monster Education Template


W Centrum SENS prowadzimy konsultacje, pełną diagnozę i terapię metodą Integracji Sensorycznej (SI).

CO TO JEST INTEGRACJA SENSORYCZNA?

Integracja Sensoryczna (SI) jest terapeutyczną i profilaktyczną metodą pracy z dziećmi.
Jej autorką była dr Jean Ayres, amerykańska psycholog i terapeuta zajęciowy.
W Polsce metoda pojawiła się w późnych latach 90-tych, od tego czasu jest rozwijana przez wielu specjalistów.

TEORIA INTEGRACJI SENSORYCZNEJ

bazuje na wczesnych etapach rozwoju neurofizjologicznego dziecka, gdy zaczynają się kształtować UKŁADY ZMYSŁÓW.
Prawidłowy rozwój organów zmysłów i percepcji sensorycznej to podstawa dobrego samopoczucia dziecka oraz zachowania i uczenia się bez zaburzeń
i dysfunkcji.

Terapia SI zasadza się na trzech podstawowych, rozwijających się najwcześniej układach zmysłów:
dotykowym, proprioceptywnym, przedsionkowym.

DOTYK - zmysł dotyku pozwala nam na odczuwanie różnego rodzaju wrażeń, np. czy obiekty w otoczeniu są ciepłe czy zimne,
miękkie czy twarde, szorstkie czy gładkie. Układ dotykowy umożliwia rozpoznawanie przedmiotów za pomocądotyku (np. wyszukanie czegoś
w torebce lub pudełku bez użycia wzroku), odczuwanie nacisku, bólu itp.

PRZEDSIONEK (układ przedsionkowy – zmysł równowagi) – odpowiada za relacje naszego ciała z siłą grawitacji ziemskiej.
Pozwala nam utrzymywać równowagę w ruchu i pozycji statycznej, bujać się na huśtawce, koordynować ruchy ruchy oczu,
głowy i obu stron ciała. Jego prawidłowe funkcjonowanie jest niezbędne dla uczenia się.

PROPRIOCEPCJA – poczucie własnego ciała w pozycji statycznej lub w ruchu (kinestezja).
Układ proprioceptywny wykorzystuje informacje dostarczane przez mięśnie i stawy,
żeby informować mózg czy poruszamy się, czy stoimy oraz gdzie znajdujemy się w przestrzeni.
Dzięki niemu wiemy bez użycia wzroku, że nasza ręka czy noga się poruszają, możemy stać bez przewracania się, odbijać piłkę, itp.

PROCES INTEGRACJI SENSORYCZNEJ WEDŁUG DR JEAN AYRES:

„Integracja sensoryczna to proces neurologiczny organizujący wrażenia płynące z ciała i środowiska w taki sposób,
by mogły być użyte do celowego działania. Nasze zmysły przekazują nam informacje dotyczące fizycznego stanu naszego organizmu i otoczenia.
Bodźce płyną do naszego mózgu niczym strumienie do jeziora. W każdej chwili docierają do nas niezliczone kawałeczki informacji.
Mózg lokalizuje, segreguje i porządkuje otrzymywane bodźce, podobnie jak policjant na skrzyżowaniu kieruje samochodami.
Kiedy bodźce przepływają w dobrze zorganizowany i zintegrowany sposób, mózg może je wykorzystać do tworzenia wyobrażeń,
opracowywania zachowań i przyswajania wiedzy. Kiedy przepływ bodźćów odbywa się w niezorganizowany sposób,
życie może przypominać korek uliczny w godzinach szczytu.”

Innymi słowy, integracja sensoryczna jest zdolnością do odczuwania, rozumienia i organizowania informacji dostarczanych przez zmysły
z otoczenia i własnego organizmu. Jeżeli integracja sensoryczna zachodzi prawidłowo, pozwala na sprawne funkcjonowanie ciała i umysłu.
Prawidłowa integracja sensoryczna pozwala dziecku wszystko poskładać, zrozumieć kim jest ono samo i jak funkcjonuje otaczający świat.

NA CZYM POLEGA TERAPIA INTEGRACJI SENSORYCZNEJ/PRZETWARZANIA SENSORYCZNEGO?

Podczas terapii SI dziecko pod okiem terapeuty, a często przy jego wsparciu,
wykonuje różnorodne ćwiczenia, angażujące całe ciało oraz układy zmysłów
(równowagi, propriocepcji-czucia własnego ciała, dotyku,wzroku, słuchu, węchu, smaku).

Zajęcia terapeutyczne są prowadzone indywidualnie i odbywają się w sali przeznaczonej do terapii SI.
Podczas terapii wykorzystywane są sprzęty i pomoce, umożliwiające doświadczanie różnych wrażeń sensorycznych
oraz usprawnianie funkcjonowania dziecka w różnych sferach.

ZABURZENIA PRZETWARZANIA SENSORYCZNEGO I INTEGRACJI SENSORYCZNEJ

Integracja sensoryczna nigdy nie jest doskonała. Mogą zaburzać ją również: gorsze samopoczucie, zbyt mała ilość snu, zmęczenie, nieprawidłowe odżywianie.
Mózg może przetwarzać bodźce zmysłowe bardziej lub mniej sprawnie. O zaburzeniach integracji sensorycznej możemy mówić wówczas,
gdy sprawność odbioru i przetwarzania wrażeń zmysłowych jest na tyle niska, że utrudnia dziecku codzienne życie.

Dzieci z zaburzeniami przetwarzania sensorycznego mogą doświadczać trudności z

REJESTRACJĄ, MODULACJĄ, RÓŻNICOWANIEM i INTEGRACJĄ bodźców zmysłowych.

Rejestracja (odbiór) - świadome lub nieświadome odbieranie jednego lub więcej bodźców:
dziecko może za słabo reagować na dotyk lub ruch,
może reagować z opóźnieniem na docierające do niego bodźce.
Może także reagować na bodźce zbyt gwałtownie.

Modulacja – zmiana postrzegania bodźca przed jego przetworzeniem i przekształceniem w działanie:
dziecko może być nadmiernie aktywne, łatwo się rozpraszać, źle znosić zmiany
lub może wydawać się nieobecne, zamknięte w sobie.

Integracja - odpowiedź, reakcja na docierające bodźce:
dziecko może mieć problemy ruchowe, poruszać się w sposób niezdarny,
może mieć małą świadomość swojego ciała,
problemy z koordynacją całego ciała, problemy z zachowaniem.

MOŻLIWE PRZYCZYNY ZABURZEŃ INTEGRACJI SENSORYCZNEJ

Zaburzenia integracji sensorycznej mogą mieć różne przyczyny, mające swe źródło na wielu etapach życia dziecka, począwszy od okresu ciąży:

  • Intensywne wymioty matki w ciąży zaburzające gospodarkę minerałami w organizmie
  • Przebywane choroby i infekcje w okresie ciąży
  • nadużywanie alkoholu lub/i narkotyków, palenie
  • zagrożenie poronieniem
  • nadciniśenie tętnicze
  • niedostatecznie wykształcone łożysko
  • wypadek komunikacyjny i różnego typu urazy mechaniczne
  • poważny stres w okresie ciąży
  • przedwczesny poród (ponad dwa tygodnie przed terminem) lub opóźniony (ponad dwa tygodnie po terminie)
  • przedłużający się poród
  • poród wywołany
  • poród pośladkowy
  • cesarskie cięcie
  • stan zagrożenia płodu
  • owinięcie się pępowiny dokoła szyi
  • łożysko przodujące
  • niska waga urodzeniowa (poniżej 2 kilogramów)
  • małe krwawienia do mózgu, mikrowylewy
  • pobyt w inkubatorze
  • deformacje czaszki
  • przedłużająca się żółtaczka
  • konieczność resuscytacji (przywrócenie funkcji układu krążenia i oddychania )
  • problemy z karmieniem
  • choroby z objawami wysokiej gorączki i/lub drgawek w ciągu pierwszych 18 miesięcy
  • negatywne reakcje na jedną ze szczepionek
  • późne rozpoczęcie nauki chodzenia (później niż w ciągu 18 miesięcy)
  • późne rozpoczęcie mówienia (później niż w ciągu 18 miesięcy)
  • Zbyt mała ilość doświadczeń sensorycznych w okresie ciąży i po porodzie:
    Np. konieczność leżenia w czasie ciąży i/lub gdy w pierwszych latach życia dziecko wzrasta w środowisku ubogim w bodźce.

Dzięki odpowiedniej, profesjonalnej diagnozie i terapii, uwzględniającej aktualny poziom rozwoju neurofizjologicznego dziecka, możemy pomóc dzieciom lepiej radzić sobie w życiu.

TERAPIA SI POMAGA DZIECIOM, U KTÓRYCH WYSTĘPUJĄ:

  • Trudności w uczeniu się (dysleksja, dysgrafia, kłopoty z zapamiętywaniem, czytaniem, pisaniem, ortografią)
  • problemy ruchowe (słaba koordynacja ruchowa, opóĽniony rozwój ruchowy, trudności z utrzymywaniem równowagi)
  • niechęć do uczenia się
  • nadmierna ruchliwość
  • kłopoty z koncentracją uwagi
  • nadpobudliwość psychoruchowa
  • autyzm
  • porażenie mózgowe
  • nadwrażliwość lub zbyt mała wrażliwość na bodźce - wzrokowe, słuchowe, dotykowe
  • nadwrażliwość na ruch (negatywna reakcja na ruch, choroba lokomocyjna)
  • zaburzenia mowy (niewyraźna mowa, opóźnienia rozwoju mowy)
  • zaburzenia zachowania
  • niska samoocena

Back to top